รปภ. อาชีพไร้ดาวบนบ่า แต่ไม่ไร้ศักดิ์ศรี

ทำไมคนไทยต้องจำกัดศักดิ์ศรีของอาชีพ รปภ. ว่าต่ำต้อยด้อยคุณค่า เพียงเพราะใส่เครื่องแบบ รปภ. ต่างจากเครื่องแบบทหาร/ตำรวจราวกับฟ้ากับเหวยิ่งนัก บ้างก็ดูถูกหยามเหยียดเพียงเพราะคิดว่าความรู้อันน้อยนิด และเงินเดือนเล็กน้อยเมื่อเทียบกับอาชีพวุฒิปริญญา แต่รู้ไหมอาชีพไร้ดาวบนบ่าของพวกเขานั้นแหละ ที่คอยสอดส่องดูแลความปลอดภัยใกล้ชิดคุณมากที่สุด เพียงแต่ถูกมองข้ามไปเพราะคำว่า “ไร้ศักดิ์ศรี”

สภาพแวดล้อมในสังคมปัจจุบันต้องการความปลอดภัยมาเป็นอันดับแรก อาชีพ รปภ. หรืออาชีพรักษาความปลอดภัยจึงจำเป็นต้องมีทุกบริษัท ทุกองค์กร ทุกสถานที่ท่องเที่ยวสาธารณะ แม้แต่สถานที่อยู่อาศัยอย่างโรงแรม รีสอร์ท ก็มีความจำเป็นต้องมี รปภ. เพื่อสอดส่องดูแลความปลอดภัยและรักษาความปลอดภัยให้กับชีวิตบุคคลภายในและทรัพย์สินอันมีค่า

แต่ทว่าภาพลักษณ์การทำงานของ รปภ. ทำให้หลายคนมองว่าต่ำต้อยด้อยค่า เพราะต้องโบกรถ ยกของ รับคำสั่งหลายอย่าง ทำตามคำสั่งของบุคคลทั่วไปที่มีการงานและเงินเดือนสูงกว่า จึงทำให้หลายคนมองว่า รปภ. ช่างไร้ศักดิ์ศรีสมกับเงินเดือนที่ได้รับเสียจริง ๆ

รปภ. ถูกมองว่าไร้ใบปริญญาจึงเป็นได้แค่พนักงานรักษาความปลอดภัยเท่านั้น ??

ที่จริงแล้ววุฒิการศึกษาไม่ใช่คุณสมบัติหลักของบุคคลที่จะมาสมัครเป็น รปภ. แต่อาชีพรักษาความปลอดภัยต้องการบุคคลที่มีสมรรถภาพทางร่างกายพร้อม จิตใจพร้อม ปราศจากประวัติคดีความ มากกว่าการยื่นวุฒิการศึกษา ด้วยลักษณะดังกล่าวจึงทำให้คุณค่าของอาชีพนี้ถูกมองผิดเพี้ยนไป

กว่าจะได้สวมเครื่องแบบ รปภ. ไม่ใช่เรื่องง่าย

คุณสมบัติของพนักงานรักษาความปลอดภัยไม่ต่างจากสายอาชีพอื่น ๆ เลย โดยหลักเกณฑ์สำคัญคือต้องมีความอดทนสูง ร่างกายแข็งแรง มีระเบียบวินัย และอื่นๆ

มีอายุระหว่าง 18 – 50 ปี ต้องมีน้ำหนักส่วนสูงตามเกณฑ์ที่กำหนด มีบุคลิกภาพดี
มีอัธยาศัยดี ปฏิภาณดี ไหวพริบดี ช่างสังเกต
ไม่เคยมีโทษคดีอาญาหรือคดีร้ายแรงมาก่อน
ต้องไม่เป็นบุคคลที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติด การพนัน
ไม่เป็นโรคติดต่อที่สังคมรังเกียจ
การสมัครต้องมีบุคคลค้ำประกันด้วย มีที่อยู่ถิ่นฐานชัดเจนแน่นอน

รปภ. ไม่ใช่เวรยามเหมือนใครเขาพูดกันแล้ว

ปัจจุบันบริษัทรักษาความปลอดภัย พัฒนาทักษะเหล่าพนักงาน รปภ. ด้วยการอบรมกว่า 40 ชั่วโมงก่อนลงมือปฏิบัติจริง บางบริษัทส่งเสริมการอบรมจากเจ้าหน้าที่ตำรวจ ซึ่งต้องผ่านการประเมินด้วยคะแนนไม่ต่ำกว่าร้อยละ 60 จึงจะได้ใบประกอบวิชาชีพพนักงานรักษาความปลอดภัย

การฝึกฝนเบื้องต้นก่อนจะมาเป็น รปภ. ต้องใช้วิทยุสื่อสารให้เป็น ต้องมีทักษะเตรียมพร้อมสถานการณ์ฉุกเฉินกรณีมีคนร้ายเข้ามาในสถานที่ ต้องเรียนรู้เทคนิคการสังเกตบุคคลต้องสงสัยหรือบุคคลที่น่าจะเข้าก่อเหตุ ต้องมีทักษะการตรวจค้น โดยทักษะดังกล่าวมีความจำเป็นอย่างยิ่งเพื่อเป็นการระงับเหตุร้ายที่อาจจะเกิดขึ้นได้

ส่วนใหญ่แล้ว รปภ.ที่จะลงพื้นที่ทำงานได้จริงต้องผ่านการทดสอบมาตรฐานวิชาชีพ 6 ระดับ ตั้งแต่

รปภ.ดูแลทรัพย์สินทั่วไป
หัวหน้าชุด
สายตรวจ
ครูฝึก รปภ.
ผู้บริหาร ผู้จัดการฝ่าย
ผู้ทรงคุณวุฒิ หรือ เจ้าของบริษัท

ทั้งนี้การทดสอบมาตรฐานทั้ง 6 ระดับนั้น เพื่อให้พนักงาน รปภ. เข้าใจระบบงานอย่างละเอียดรอบด้าน แม้กระทั่งงานกฎหมาย งานปฐมพยาบาล งานดับเพลิงฉุกเฉิน เพื่อรักษาความปลอดภัยให้มากที่สุด

งานยากสุดหินของพนักงาน รปภ. ที่คุณอาจไม่รู้

“งานยาก” ของพนักงานรักษาความปลอดภัยนั้นคือการต้องยืนตรวจสอบพนักงานบริษัทเดินเข้าออกตลอดทั้งวัน ซึ่งถือว่าเป็นงานที่เข้มงวดและงานหินมาก เพราะบางทีมีพนักงานมากถึงพันคน ทำให้ต้องตรวจสอบอย่างละเอียดที่สุด เสี่ยงอันตรายที่สุดโดยไม่ทราบเลยว่าพนักงานคนใดมีพฤติกรรมร้ายแรงบ้าง เช่น กรณีทรัพย์สินหายต้องทำการตรวจค้นทั้งหมด อาจเจอเหตุการณ์ทำร้ายร่างกายได้ แต่ทั้งนี้งานดังกล่าวจึงจำเป็นต้องใช้ รปภ. สูง 170 ซม.ขึ้นไป รูปร่างกำยำ ดูน่าเกรงขาม ผ่านการเกณฑ์ทหารมาแล้ว ซึ่งอาจหาตัว รปภ. ที่มีมาตรฐานดังกล่าวยาก แต่ทว่าพวกเขาก็ได้รับค่าตอบแทนสูงกว่าเช่นกัน

ส่วนการทำงานของพนักงาน รปภ. ต้องทำงาน 12 ชั่วโมงต่อวัน โดยอัตราจ่ายค่าแรง 8 ชั่วโมงแรก 300 บาท ส่วนเวลาทำงานอีก 4 ชั่วโมงถัดไป คิดค่าจ้างชั่วโมงละ 37.50 บาท รวมเป็นเงิน 150 บาท เมื่อจ่ายรวมจะได้รับค่าตอบแทนวันละ 450 บาท (ตามมาตรา ๖๕(๙) แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.๒๕๔๑)

ส่วนงานกะกลางคืนไม่ได้ง่ายเช่นกัน เพราะต้องต่อสู้กับเวลาพักผ่อนนอนหลับ แต่ร่างกาย รปภ. ต้องฝืนทำงานให้ไหว แต่รายได้ไม่ต่างจากกะกลางวัน คือวันละ 450 บาทเช่นกัน ไม่มีเงินค่าจ้างโอที ไม่มีเงินล่วงเวลา

ทุกอาชีพมีคุณค่ามีศักดิ์ศรี อย่าสร้างความเหลื่อมล้ำเพราะค่านิยมผิดๆ

รปภ. หลายคนมักถูกมองด้วยสายตาต่ำต้อย ไร้เกียรติยศ นั้นอาจเพราะเป็นว่าเป็นอาชีพไร้สวัสดิการ ถูกมองว่าไม่มีความมั่นคงในอาชีพ แต่ถ้าถามพนักงานรักษาความปลอดภัยนี้ พวกเขาจะรู้สึกภูมิใจและรักในอาชีพที่ดูแลความสงบเรียบร้อย แต่ถ้าหากว่าในอนาคตมีกฎหมายเข้ามารองรับวิชาชีพนี้ เพื่อปกป้องคุ้มครองผู้สวมเครื่องแบบนี้ สายตาจากคนภายนอกน่าจะเปลี่ยนไปและเข้าใจพวกเขามากขึ้น

หัวใจสำคัญของอาชีพรักษาความปลอดภัยนั้นคือความซื่อสัตย์สุจริต ไม่คิดคดทรยศองค์กร ทำงานด้วยความกล้าหาญ พร้อมเสี่ยงอันตรายได้ทุกเมื่อ สิ่งเหล่านี้ที่พวกเขาทุกคนมี เพียงแต่ถูกมองด้วยคำจำกัดความว่า “ยาม” และจำกัดความหมายของวิชาชีพที่หลายคนแทบไม่เคยสัมผัสและมองด้วยหัวใจ

“อาชีพไร้ดาวบนบ่า แต่ไม่ไร้ค่า ไม่ไร้ศักดิ์ศรีความเป็นคน”

ขอขอบคุณข้อมูลจากเว็ป https://nipponsafety.com/ https://thailandsafety.com/, https://teamsafetysales.com/, https://jorporsafety.com , https://safetyshopthailand.com